Το Μπαλκόνι είναι μια νωπογραφία ενός κόσμου που καταρρέει συμπαρασύροντας εύλογα αξίες και σύμβολα. Ο χώρος του Οίκου Ανοχής, πολυτελής και επιβλητικός, χρησιμοποιεί έναν κόσμο όπου κυριαρχεί η φαντασμαγορία της θεατρικής υπόκρισης και της κοινωνικής υποκρισίας. Οι επώνυμοι πελάτες της Κυρίας Ίρμας, υψηλόβαθμοι εκπρόσωποι της εξουσίας, σκηνοθετούν τη φαντασίωσή τους με κάθε επισημότητα, χρησιμοποιώντας τα υπάκουα κορίτσια του Πορνείου. Έξω στον δρόμο η αστυνομία συμπλέκεται με επαναστάτες, που κι αυτοί ονειρεύονται ένα μέλλον ηρωικό ή τη διάρκειά τους μέσα στην Αιωνιότητα.
(Χαρά Μπακονικόλα)

Δεν μπορούσα να αποδεχτώ εύκολα την ιδέα ότι οι άνθρωποι έκαναν έρωτα χωρίς εμένα.
Ο βασικός σκοπός μιας επανάστασης είναι η απελευθέρωση του ανθρώπου και όχι η ερμηνεία και η εφαρμογή κάποιας αφηρημένης ιδεολογίας.
(Ζαν Ζενέ)